"Kaç gündür öğlen, akşam demeden balık yiyoruz. Denize nazır bir yer arıyorum ama artık balık yemek istemiyorum. Ama deniz kenarındaki güzel restoranların neredeyse % 80'i balıkçı. Eee napsam, napsam... Tamam, buldummm. Kafes Garden. Bir arkadaşım bahsetmemiş miydi buradan daha önce. Nasıl da aklıma geldi. Dur bi girip internet sitesine bakayım. www.kafesgarden.com. Web sitesi de çok güzelmiş, tamam hadi buraya gidelim bu akşam."
İşte Kafes maceramız böyle başlamıştı. Ortaköy'den yürüye yürüye Kuruçeşme'ye vardık. Neyse ki o akşam Kuruçeşme Arena'da konser yoktu da rahat rahat yürüyebilmiştik yolda. Girer girmez burayı çok seveceğimi anladım. Sıcak bir karşılama ve temiz bir ortam. Hemen terasta, güzel Kuruçeşme manzarasının karşısına kuruluverdik. İlk önce şarabımızı sipariş edelim. E kırmızı et yiyeceğimize göre kırmızı şarap sipariş edelim. Bana kalsa ben hep beyaz içerim ama arkadaşlarımı kırmıyorum.Ben şarabın her türlüsünü severim zaten :) Hemen Yakut'umuzu söylüyorum. Sonra sıcacık lavaş ekmeği ile tereyağı ve tulum peynirini getiriyorlar. Sırf bunlarla bile doyabilirim ben. Ama olur mu? Kafes'e gelmişiz. Şöyle layıkıyla bir ocakbaşı akşamı geçirmemiz lazım. Gerçi ocakbaşında değiliz, terastayız ama bu güzel havada da içeri tıkılmak olmaz. Ocağın tam baş ucunda olmasak da güzel bir ocakbaşı akşamı geçireceğiz. İçli köfte ile başlayacağız. Sonra mezelerimiz gelecek; deniz börülcesi, pancar turşusu, haydari bir de közda patlıcan. Közde patlıcanı unuttuklarını farkedince önce çaktırmayayım dedim, sonra birden akıllarına gelirde tam biz çatlamak üzereyken masaya getirirlerse fenalık geçiririm diye düşündüm ve garson arkadaşı çağırarak hatırlattım. Aaa hemen getirelim efendim deyince yok yok getirmeyin yoksa "Adana"ya yer kalmayacak dedim. Deniz börülcesi bu kadar mı taze olur, pancar turşusu bu kadar mı lezzetli olur? Ve Adana'larımız geliyor. En güzel etlerin özel zırhlarla kıyma haline getirildiği, baharatın en tazesinin kullanıldığı Adana'ya söyleyecek laf bulamıyorum. Herşey mükemmel Kafes Garden'da.
Gecenin sonunda çatlayacak durumda olduğumuzu görmezden gelen sıcakkanlı garsonlarımız bize bir de Dondurmalı İrmik Helvası ikram ediyorlar. İkramı geri çevirmek olmaz, tabiki bunu da bayıla bayıla yiyeceğiz. Ne diyebiliriz ki "Bu Kafes'ten kimse çıkmak istemeyecek"...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder